Vragen en antwoorden

Het is moeilijk en erg delicaat om gebed te beoordelen. Je kan geen punten geven aan gebed. 

Je kan hoogstens nagaan of je de juiste omstandigheden hebt verzorgd: 

• een rustige omgeving, 
• een goed moment van de dag, 
• een oprechte poging om je te concentreren en je hart te openen, 
• trouw aan je methode,
• je houden aan je gebedstijd… 

Het is goed om je af en toe af te vragen of je manier van bidden je op dit moment nog wel dichter bij God en bij jezelf brengt. Helpen de plaats, de duur, het tijdstip en de methode je nog wel om je hart te openen voor Zijn aanwezigheid? Of ervaar je belemmeringen? Het antwoord is voor iedereen verschillend! Kijk eerlijk in je eigen hart.  

Wat er voor de rest gebeurt in je hart weet God alleen. Misschien lijkt je gebed heel droog, eenzaam, leeg, chaotisch… Toch kan het vruchtbaar zijn. Omgekeerd kan het erg spannend of troostend lijken, terwijl je achteraf beseft dat je niet God hebt gezocht, maar je eigen goed gevoel. Het belangrijkste is om gewoon je tijd te blijven geven aan God, wat Hij er ook mee wil doen. 

Een vergelijking kan deze paradox misschien verhelderen. Stel dat je besluit om regelmatig te fietsen om je conditie te verbeteren. Sommige dagen heb je de wind tegen en lijk je maar niet vooruit te komen. Het is écht ploeteren en afzien. Maar net die vernedering bevestigt je voornemen dat je nu toch écht iets aan je conditie moet doen. Bovendien zal net op die lastige dagen je conditie verbeteren. 

Andere dagen heb je de wind van achteren. Het is echt genieten en het gaat als vanzelf. Maar net dan bestaat het gevaar dat je je op de borst gaat kloppen en denken dat je nu toch al fantastisch vooruit bent gegaan. Mag je dan niet genieten van het gemakkelijke tochtje? Natuurlijk wel, maar vergeet niet de wind te bedanken voor het zetje.