Vragen en antwoorden

Hoewel ik wel tijd wil vrijmaken voor meditatie en gebed, lijken er altijd dringender dingen om te doen: kinderen, werk, huishouden… Heb ik dan toch een momentje vrij, dan lijk ik eerder voor de stilte weg te vluchten. 

Dit is een heel herkenbaar moment in elke gedragsverandering. Het is de overgang van willen en niet kunnen, naar willen en kunnen. Willen is een belangrijke eerste stap, maar je moet het ook nog leren doen en daarna leren volhouden. Een geestelijk begeleider, een groep, een cursus of een regelmatige activiteit waar je bij kan aansluiten, zijn voor velen nuttige hulpmiddelen. 

Dat je wegvlucht voor het stilvallen wijst er ook op dat je ten diepste beseft hoe anders mediteren of bidden is. Meditatie is niet een extra activiteit, maar het loslaten van je actieve greep op het leven. Mediteren is niet iets wat jij doet, maar iets wat je gegeven wordt, als je er ruimte voor maakt. 

Verlang je ernaar om te mediteren of te bidden? Dan is je belangrijkste werk om ruimte te maken. Er zijn veel zaken belangrijk in je leven en er zijn zeker dringender zaken. Maar op lange termijn echt levensnoodzakelijk is dat je ruimte maakt. Verlangen naar stilte is als een weerloos kind dat jou om hulp roept, of als de secretaris-generaal van de Verenigde Naties die jou opbelt voor een klus in het belang van de wereldvrede, een klus die alleen jij kan klaren. 

Nog enkele tips:

• Wees realistisch. Mik niet te hoog. Al is het maar 5 minuutjes per dag. Begin met te mediteren en te bidden zoals je kan, niet zoals je het nog niet kan. 
• Maak af en toe wat langere tijd vrij voor meditatie of gebed. Houd een retraite van enkele dagen, alleen of in groep. Zo kan je verlangen naar meditatie of gebed dieper wortelen. 
• Wees creatief. Zoek naar momenten en manieren van bidden en mediteren die je liggen. Wees niet bang om te variëren. Na een hele dag van zorgen en werken kan het meest eenvoudige, stille gebed te hoog gegrepen zijn. Je geest is daarvoor nog te actief. Maar misschien lukt het wel om te bidden met de rozenkrans of enkele psalmen. Of doe een beeldmeditatie. Lukt ook dat niet? Dan biedt een langzame, aandachtige wandeling of fietstocht in een rustige omgeving misschien soelaas.
• Ervaar je onmacht om te bidden of te mediteren. De pijn ervan is de keerzijde van je verlangen naar meditatie of gebed. Kan je je aandacht richten op het verlangen? Geef het ruimte in je hart. Laat het groeien. Dan zal het van daaruit als vanzelf ruimte maken in je leven. 
• Laat je niet ontmoedigen. Voor de meeste mensen is het vinden en volhouden van een goed gebedsleven een levenslange worsteling. Daarin ben je niet alleen. Zelfs één van de grootste heiligen van het gebed, Teresa van Avila, getuigt dat ze 20 jaar lang innerlijke strijd heeft geleverd om te komen tot een leven van gebed.